Сарман районында балалар аналарына шигырьләр багышлый

Иң ка­дер­ле әни­ем

Дөнь­я­да тик бер

ке­ше -

Иң ка­дер­ле әни­ем.

Сөя, наз­лый

ба­ла­ла­рын,

"Йом­ша­гым, - ди. -

Нә­ни­ем".

Өе­без­не нур­га тө­рә,

Ал­тын кул­лы ул үзе.

Ни­чек җи­те­шә ми­кән,

Бар эш­кә дә бе­р ү­зе?!

Мин дә аңа

бу­лы­ша­м:

Та­бак-са­выт юышам,

Бә­рәң­ге­сен дә әр­чи­м,

Идән­ен дә мин сөртәм.

Мин бит те­лим чын

кү­ңел­дән:

Әни­ем ары­ма­сын.

Ти­гез га­и­лә

тор­мы­шыннан

Хо­да­ем аер­ма­сын.

Ази­зә Гай­фул­ли­на, Илек­саз мәк­тә­бе­нең 5 нче класс уку­чы­сы.

Ана һәм ба­ла. Тәү­ге тап­кыр дөнь­я­га аваз сал­ган ба­ла­сын ку­лы­на ал­ган ана нин­ди хис­ләр ки­че­рә? Мо­ны әй­теп-аң­ла­тып би­рү мөм­кин тү­гел.

Ана­га -ба­ла­дан, ба­ла­га ана­дан да ка­дер­ле, якын, га­зиз ке­ше юк. Ал­ты­да­мы, алт­мыш, җит­меш­тә­ме, ана өчен син - ба­ла. Әни­ләр янә­шә­сен­дә һәр­чак җы­лы, рә­хәт. Аның ел­ма­ю­лы ка­ра­шы бар кай­гың­ны юып ал­ган­дай итә, ул баш­тан гы­на сый­па­са да, кү­ңел кү­тә­ре­лә. Бу дөнь­я­ның ыгы-зы­гы­сын­нан тә­мам ту­еп ары­ган чак­ла­ры­быз­да әни­ләр яны­на ки­леп, алар­ның "ба­лам" ди­гән бер сү­зен ишет­сәк тә, яшәү кө­че арт­кан­дай бу­ла. Алар­ның хә­ер-фа­тиха­сы без­не төр­ле афәт­ләр­дә сак­лап ки­лә. Әни­ләр янә­шә­сен­дә элек-элек­тән ак­лык, саф­лык йөр­гән. Ша­гыйрь дә юк­ка гы­на: "яу­лы­гың да һа­ман ак си­нең", - ди­мә­гән. Ни­ка­дәр ти­рән мәгъ­нә са­лын­ган аңа! Ә бү­ген­ге ба­ла­лар әни­лә­ре­нә ка­ра­та шун­дый сүз­не әй­тә ала­мы? За­ма­на әни­лә­ре ак яу­лык бәй­ли­ме? Кү­бе­без аны аш-су әзер­лә­гән­дә ге­нә бәй­ләр­гә ты­ры­ша. Уй­ла­саң, өс­тәл ти­рә­се­ндә ба­шы­на яу­лык яп­кан, би­ле­нә алъ­яп­кыч бәй­лә­гән әни­дән дә ма­ту­ры юк. Әл­бәт­тә, ак яу­лык­лы әни­ем ди­гән­дә, аның ту­ры мәгъ­нә­се тү­гел, ә эч­ке мәгъ­нә­се­нә игъ­ти­бар би­рер­гә ты­ры­ша­сың. Алар - саф кү­ңел­ле, га­дел, ту­ры сүз­ле, та­ләп­чән, эш­ләп-эш­ләп тә, ар­мый тор­ган, ягым­лы-йом­шак сүз­ле, бер­кай­чан да дор­фа сүз­ләр бе­лән ачу­лан­мый, үзе­нә кы­ен бул­са да, сиз­дер­ми, ипи­ен ба­ла­сы­на аша­тып, вал­чы­гын үзе сы­пы­рып ка­ба тор­ган әни­ләр... Ан­дый әни­ләр үс­тер­гән ба­ла­лар, әл­бәт­тә, бер­кай­чан да азып-ту­зып йөр­мәс, ил-көн ал­дын­да аб­руй­лы, ха­лык их­ти­ра­мын яу­ла­ган ке­ше­ләр бу­лыр.

Әни­ләр - егер­ме, утыз, кы­рык, алт­мыш, сик­сән яшь­лек әни­ләр, ба­ла­ла­ры өчен иң га­зиз бул­ган ке­ше­ләр! Дөнь­я­ның ки­лә­чә­ге, та­би­гать­нең саф­лы­гы, ба­ла­лар бә­хе­те, тор­мыш­ның яме - сез­нең кул­да!

Сүз уңаеннан

v 2007 ел­дан баш­лап ике яки ан­нан да күб­рәк ба­ла­сы бул­ган 1512 ке­ше­гә "А­на ка­пи­та­лы" сер­ти­фи­ка­ты би­рел­гән. Шу­ның 185е аны бы­ел ал­ган.

v Бы­ел гы­на да ра­йон­да 231 ба­ла ту­ган, 231 ке­ше ана бу­лу бә­хе­тен ки­чер­гән.

v Җир һәм мөл­кә­ти мө­нә­сә­бәт­ләр па­ла­та­сы­на буш­лай җир учас­ток­ла­ры со­рап, өч һәм аннан да күб­рәк ба­ла­сы бул­ган 462 га­и­лә мө­рә­җә­гать ит­сә, шу­лар­ның 456сы җир­ле бул­ган.