Сарманлылыр әниләрен бәйрәм белән котлыйлар!

Әни- иң изге кеше! Әниләрсез тормыш караңгы һәм авыр. Әниләрегезнең кадерен белегез, юкка рәнҗетмәгез,җылы сүләрегезне кызганмагыз. Әниләрегезгә нинди хөрмәт күрсәтсәгез, сезгә дә баларыгыз шундый хөрмәт күрсәтер.

Барлык Әниләр, бәйрәмегез белән сезне! Киләчәктә дә җылы йөрәгегез безнең күңелләребезгә туңарга ирек бирмәсен!

Ялгыш юлга басып,китсәм әгәр,

Шайтан килеп күңел димләргә.

Җылы сүзләреңне әйтеп миңа,

Салырсыңмы шәлең иңнәргә?

Гөрләвекләр булып агар куңел,

Үксермен мин куңел тулганда.

Балам диеп, баштан сыйпап,

Ябарсыңмы шәлен туңганда?

Кичер диеп,кайтып егылгач та,

Аңларсыңмы минем хәлемне?

Йөрәк рәнҗешеңә тузә алып,

Бирерсеңме,әнкәй, шәлеңне?